Een vrijdag op school

Momenteel zit ik in het schoolbibliotheekje, voor mijn twee uur studio individuale van vandaag. Vanmorgen hadden we een uur educazione fisica en een uur storia (dat filosofia bleek te zijn). Straks is er nog disegno (technisch tekenen) en dan mogen we naar huis.

Omdat we gisteren onze sportkledij waren vergeten, hadden Lien en ik vandaag een mooi outfitje bij. Niet nodig gehad. We hadden slechts een uurtje les en de leerkracht vond het niet nodig om naar de sporthal te gaan. 50 meter is wel ver natuurlijk. Als vervanging werden we getrakteerd op een uitleg over outdoorsporten. Ik begreep dat het ging over orientatieloop, free climbing en nordic walking. Van dat laatste deed de leerkracht een demonstratie waarvan ik, met mijn uitgebreide kennis van nordic walking, meteen zag dat ze fout was. Gestrekte armen he, mams!
Erg aandachtig was de klas niet, want bijna iedereen was bezig met zijn projectie van een piramide voor disegno (waar Lien en ik gisteren thuis echt mee gezwoegd hebben). Dat was voor onze sportleraar geen probleem.



Storia en filosofia worden door dezelfde leerkracht gegeven en die mag kiezen wanneer hij welk vak geeft. Vandaag had hij dus zin in filosofia, een vak dat wij niet moeten volgen. Het leek ons ook zo onbeleefd om gewoon buiten te gaan (leg maar eens uit in het Italiaans!), dus bleven we maar een uurtje volharden. Ik moest zo mijn best doen om af en toe een woord te verstaan dat ik maar mijn Belgische cursus Latijn nam en die begon te studeren. Ik had zelfs geen last van een stem op de achtergrond, want ik begreep er echt niks van. Ik zag dat Lien chemie en fysica boven haalde. Tja, we houden ons ten minste nuttig en in stilte bezig!

In tegenstelling tot vandaag leren we de meeste dagen wel iets hoor. In de les Italiaans bijvoorbeeld (zelfde verhaal als storia en filosofia, soms heb ik dus eens Italiaans als ik Latijn verwacht). Die leerkracht praat heel duidelijk en schrijft regelmatig op het bord, waardoor ik de geschiedenis van de Italiaanse literatuur redelijk goed kan volgen! We lazen Chanson de Roland, oorspronkelijke in het het Franse l'oil, vertaald in het Italiaans.
(Het is eigenlijk niet de bedoeling dat ik deze lessen krijg. Voor Italiaans zou ik in het tweede jaar moeten zitten, maar die leerkracht is er nog niet. Voorlopig dus maar het derde.)

Gisteren hadden we trouwens onze eerste les godsdienst, gegeven door een Zuster. Doodlief is dat mens, maar ze krijgt de klas niet met het hoofd naar voren gedraaid, laat staan stil. Zij was een van de weinige leerkrachten die echt geinteresserd was in ons (misschien ook door mijn mooie religieuze naam) en even met ons praatte. De les was, vond ik, nog vrij interessant. Het ging over "La vita è un viaggio", pelgrimstochten en de Via Francigena.

Kaartje van de Via Francigena, die hier in de buurt passeert

Onze mentor Daniela, een schat van eens mens, is echt heel druk bezig om ons voor elk vak op het juiste niveau te krijgen. Voor Engels het vierde jaar, voor Italiaans het tweede, voor godsdienst het derde ... Ondertussen legt ze ook contact met de muziekschool van Castelnuovo zodat ik eindelijk nog eens piano kan spelen. En morgen geeft de oude directeur ons Italiaanse les op ons niveau! Alles lijkt op zijn pootjes terecht te komen.

Sinds gisteren weten we ook meer over het weekend met alle uitwisselingsstudenten in Italie. Dat wordt de 13de en 14de oktober in Rome, joepie!