19 oktober 2011

Compiti!

Deze week werd het serieus op school: de eerste Italiaanse toetsen waren een feit. Gisteren had ik een test van Engels, over de poëzie van William Blake. Australische Daniela verheft haar werk graag tot een iets hoger niveau en dat heb ik geweten! Er werd in de klas bijna gevochten over wie naast mij mocht zitten. Toen ik de vraag "Hai studiato?" positief beantwoordde, werd Andrea, de gelukkige waar ik naast beland was, helemaal euforisch. Ik ben er echter niet zo zeker van dat hij veel aan mijn naburigheid heeft gehad. Van dit niveau Engels kunnen we op Ten Doorn heel wat leren! We kregen twee nieuwe gedichten van Blake voorgeschoteld: Nurse's Song, de versie uit Songs of Innocence en die uit Songs of Experience.

When the voices of children are heard on the green
And whisp'rings are in the dale
The days of my youth rise fresh in my mind
My face turns green and pale
Then come home, my children, the sun is gone down
And the dews of night arise;
Your spring and your day are wasted in play
And your winter and night in disguise.

(William Blake, Songs of Experience)

Deze gedichten moesten we uitgebreid bespreken qua stijl en inhoud (nog niet zo simpel want ze bevatten een heleboel metaforen) en plaatsen in de context van de Industriële Revolutie. Na twee uur had ik toch zo'n vier A4'tjes volgepend.

Vandaag hadden we dan weer toets van wiskunde, in het derde jaar. Waarover het ging gaan, wisten Lien en ik niet precies, maar het zou wel iets zijn met vergelijkingen en ongelijkheden, aangezien ze daar al het hele jaar mee bezig zijn. We lieten ons graag verrassen.
Spadafora had een lijvige toets voorbereid: 7 oefeningen. Lien keek mij met een vragende (meer smekende) blik aan toen ze iedereen zijn papier zag plooien. Ik was al een ingewijde: de meeste leerlingen gebruiken 'protocolpapier', dubbele A4-bladen, die ze dan nog eens in de lengte plooien zodat je een lange, smalle strook bekomt. Op de voorkant schrijf je je naam, je vouwt alles open om te schrijven en vouwt alles weer dicht om in te dienen. De leerkracht houdt alle toetsen samen met een elastiekje. Handig!
De toets zelf bevatte geen aartsmoeilijke wiskundige kwesties. Bovendien had ik de tijd om met mijn (grafisch) rekentoestel de meeste oplossingen nog eens te controleren. Als ze van het bestaan van zo'n ding afwisten, mocht ik het waarschijnlijk wel niet gebruiken :)






Geen opmerkingen:

Een reactie posten